Liefde maakt van een huis, een thuis.
Pleeggezinnen kunnen in overleg met de ouders van hun pleegkindje altijd kiezen wat er met foto’s gebeurt. Heel vaak mag ik de foto’s delen, maar niet vermelden dat er pleegkindjes zijn. Soms mag ik enkel onherkenbaar delen, maar wel vermelden dat een pleegkindje is. Dat laatste was het geval voor deze reportage. Uiteraard zijn er ook leuke foto’s van het pleegkindje. Hij is tenslotte deel van het gezin.
Dat gezegd zijnde…
Het gezin van Laïs, Elliot en L. is het voorbeeld van de quote hierboven. Liefde maakt van een huis, een thuis. Charlotte, de mama vertelt me over hoe zij ondanks de zorgen voor Laïs nog meer dan plaats genoeg hadden in hun huis én hart voor nog een kindje. Ze kozen ervoor om een pleegkindje een thuis te geven. Na een tijdje wachten kwam kleine L. bij in het gezin en meteen maakten ze er voor hem een warme thuis van.
Ik ging er hun gezinstijd vastleggen op beeld zoals het is. Samen eten, naar de speeltuin met de fiets, spelen in de tuin, chocomousse en ijsjes eten en ja, ook de verzorging.
Ze lieten me de spalkjes van Laïs door de jaren heen zien en de Barbie die bijpassende spalkjes kreeg als de huidige die Laïs nu draagt. Het meest aangrijpende moment voor mij was toch echt wanneer Laïs heel even zonder spalkjes mocht stappen. Je zag aan Laïs dat ze er zo hard van genoot, maar jammer genoeg zijn de spalkjes echt nodig voor haar eigen veiligheid en uiteindelijk ook comfort. Toch werd er met alles met zoveel liefde, geduld en zorg omgegaan. Ik zag hoe Laïs als een echt kind soms mopperde en tegenpruttelde, maar tegelijkertijd stoer deed wat moest gebeuren. Hoe ze voor mij een extra handeling toonde en zelf dingen klaar legde.
Elliot op zijn beurt mocht als een grote broer alleen naar huis om een bal, las strips en ging op straat fietsen met de buurkinderen in de rustige wijk waar ze wonen. Ik zag hem lachen en genieten, voor zijn kleine zus zorgen en knuffelen met zijn papa. Kortom zoals elk kind van zijn leeftijd zou doen.
En pleegbroertje L. is een peuter zoals een peuter moet zijn. Heerlijk lachend, spelend, knuffelend en duttend.
Lieve Charlotte, jouw gezin heeft mijn hart voor altijd gestolen.
